True Man

Sally Mann Family Picture, 1984-1991

http://sallymann.com/ 

Jacqueline Roberts Kindered Spirits, 2011
http://www.jacquelineroberts.com/ 

Truman Capote Harfa Traw (Harfa Traw, Drzewo Nocy i inne opowiadania)

"Powolnym krokiem przemierzaliśmy pole traw, Dolly wypychała kieszenie zwiędłym mniszkiem, znalazła bażancie pióro, myślałem, że słońce zajdzie nim znajdziemy się na drodze.

Szczęściem nie musieliśmy daleko iść: doszedłszy do cmentarza, ujrzeliśmy siostrę Idę z całą rodziną, biwakujących między grobami, coś na kształt smętnego placu zabaw. Dwie starsze siostry strzygły zezowatych bliźniaków, Mały Homer pucował buty śliną i liśćmi. Prawie dorosły chłopak, oparty plecami o płytę nagrobną, wygrywał melancholijną melodię na gitarze. Siostra Ida karmiła niemowlę, które skulone u jej piersi przypomniało różowe ucho. Nie podniosła się na nasz widok. 

- Jeśli się nie mylę, siedzi pani na moim tatusiu - oznajmiła Dolly.

Był to istotnie grób pana Talbo i siostra Ida, obróciwszy się do nagrobka (Uriah Fenwick Talbo, 1877-1922, dobry żołnierz, kochany mąż, kochający ojciec), powiedziała na głos: "Przepraszam, żołnierzu". Zapięła bluzkę, wywołując głośny lament niemowlaka, i zaczęła się podnosić.

- O, niech pani nie wstaje. Ja tylko... chciałam się przedstawić."

Truman Capote The Grass Harp

"In this slow manner we crossed the grass. Dolly amassing a pocketful of withered dandelions, a pheasant's quill: I thought it would be sundown before we reached the road.

Fortunately we had not that far to go: entering the cemetery, we found Sister Ida and all her family encamped among the graves. It was like a lugubrious playground. The crosseyed twins were having their hair cut by older sisters, and Little Homer was shining his boots with spit and leaves; a nearly grown boy, sprawled with his back against a tombstone, picked melancholy notes on a guitar. Sister Ida was suckling the baby; it lay curled against her breasts like a pink ear. She did not rise when she realized our presence, and Dolly said, "I do believe you're sitting on my father." For a fact it was Mr. Talbo's grave, and Sister Ida, addressing the headstone (Uriah Fenwick Talbo, 1844-1922, Good Soldier, Dear Husband, Loving Father) said, "Sorry, soldier." Buttoning her blouse, which made the baby wail, she started to her feet.
"Please don't; I only meant - to introduce myself."